Smartphones en internet maken de hele wereld bereikbaar maar thuis zijn we amper te bereiken

Dankzij de smartphones en internet ligt de hele wereld geheel aan onze voeten. De technologische vooruitgang lijkt wel steeds sneller te gaan. Als we een paar jaar onze ogen zouden sluiten voor al deze ontwikkelingen, dan zouden we schrikken hoe snel de techniek alweer was gevorderd. Smartphones zijn nu eenmaal heel handig in gebruik dankzij de vele mogelijkheden van communicatie die je dan binnen handbereik hebt, maar er lijkt momenteel helemaal niks anders belangrijk meer te zijn en dat geldt dan vooral de jongere generatie. Niet voor niks zitten veel clubs en verenigingen te springen om leden. Veel jongeren zijn er niet meer voor te porren. Momenteel is 1 op de 6 dan ook verslaafd aan internet, terwijl praktisch iedereen het geen verslaving vind. Zelfs kinderen zitten bij mooi weer vaak liever achter de (game)computer dan dat ze buiten zouden willen spelen.

We kunnen even makkelijk communiceren met onze buurman dan met een ver familielid in Nieuw-Zeeland. Maar we kennen onze eigen buurman of buurvrouw niet eens meer en ze liggen soms wel maanden dood in huis, voordat iemand het in de gaten krijgt.

We zijn op allerlei manieren bereikbaar voor elkaar, maar dat is maar hoe je het bekijkt. Blijkbaar zijn de contacten op afstand belangrijker geworden dan de mensen in je eigen huiskamer. Hoe vaak wordt iemand niet afgesnauwd in de huiskamer omdat hij of zij z'n bek moet houden, maar er kan wel worden gelachen naar een dood scherm. Waarom lijken deze contacten op afstand belangrijker te zijn geworden ten koste van de mensen in je eigen gezin notabene? Ik snap het niet. Ik snap het niet, zucht. En volgens mij wil ik het nooit snappen ook.

Mensen lijken met die smartphones wel meer afwezig dan ooit, tenminste dan in de echte real life wereld. Bovendien is er niks aan om een aantal keren hetzelfde te moeten vragen omdat hij of zij momenteel in een hele andere wereld zit. Moet dat ding dan altijd aanstaan? Moeten die handen echt een keer om de paar minuten graaien in de broekzak om te checken of er weer een zeer belangrijk berichtje is binnengekomen? Dames en heren, jongens en meisjes, de smartphone mag ook best eens uit. Dat is ook wel eens gezellig. Het begint echt uit de hand te lopen. Iedereen op straat, in het verkeer of op het schoolplein tuurt maar naar dat kleine schermpje. De wereld om hen heen lijkt totaal onbelangrijk te zijn. Gezellig hoor! Die tendens zie je ook op verjaardagsfeestjes en dergelijke. Praten wordt steeds minder belangrijk want de meeste mensen communiceren tegenwoordig door middel van hun smartphone. Lekker relaxed een gesprek onder 4 ogen voeren, terwijl de smartphone, computer of tv uitstaat, lijkt helemaal uit de tijd te zijn. Jammer, er was eens een tijd!