Tayberry is een kruising tussen een braam, framboos en loganbes

De Rubus Tayberry (Rubus fruticosus) wordt ook wel Taybes of Braamboos genoemd omdat deze plant een kruising is tussen een braam, een rode framboos en een loganbes. Het is eigenlijk een gecultiveerde (hybride) framboos die de beste eigenschappen van zowel frambozen, bramen en loganbessen combineert. De Loganberry (Loganbes) en de Boysonberry zijn andere varianten van de Tayberry, maar ze zijn alle drie het resultaat van een kruising tussen een framboos en een braam. Alle drie de soorten combineren het aroma van frambozen met de frisheid van bramen. De Loganbes doet denken aan een zoete framboos en is compleet doornloos. De Boysonberry (bes) lijkt verdacht veel op een zwarte framboos en heeft een heerlijk fris bramenaroma.

De Tayberry is vernoemd naar de rivier de Tay in Schotland. Het spreekt dan ook voor zich dat deze Taybes hier in het Schotse Crops Research Institute in Invergowrie is ontwikkeld. De Tayberry hoort thuis bij de rozenfamilie en is zelfbestuivend.

Deze Rubus staat het liefst in de volle zon, maar halfschaduw is in principe ook geen probleem. In mei of juni staat hij in volle bloei (witte bloemetjes) waarna de vruchten langzaam tot ontwikkeling zullen komen. Deze mooie vruchten zullen in trossen groeien en in juli of augustus kunt u deze heerlijke zoete rode vruchten eten. Als u niet wil dat vogels mee kunnen genieten (net als bij vele andere fruitbomen) span dan voor het rijp worden van de vruchten een net over de struik heen.

In de volle zon zullen deze vruchten lekker zoet worden, in ieder geval zoeter dan in de halfschaduw. Er wordt ook wel jam gemaakt van Tayberry. De smaak laat zich het beste omschrijven als lekker zomers friszoet en proeft toch het meeste naar de friszoete smaak van een framboos. De groeiwijze lijkt echter weer meer op die van een braam. Dit leuke plantje is ook geliefd bij bijen en vlinders en is kaal in de winter omdat de bladeren er dan af vallen, maar de plant is wel winterhard.

De Tayberry heeft in verhouding minder doorns dan andere soorten. Als je graag wil dat de Tayberry de kans krijgt om in de hoogte te groeien dan moet de plant wel goed worden opgebonden. Als de Tayberry de kans krijgt kan deze plant wel 2 tot wel 3 meter hoog worden.

Deze struik stelt geen hoge eisen aan de grond, maar verdraagt echter geen stuwvocht. De vruchten van een Tayberry zijn zeer lang, donkerrood van kleur en is dus groter dan een framboos (twee keer zo groot).

Tayberry is gezond is zit vooral boordevol vitamine C, dat onze immuniteit stimuleert. Ook zit er veel ijzer in en dat is goed voor een goede fysieke en mentale conditie (beschermend schild tegen infecties).

Als je in het najaar de Tayberry gaat snoeien haal dan de takken weg die de vruchten hebben gedragen. De vruchten zitten altijd op tweejarig hout. En in het voorjaar knip je de dode en zwakke takken weg om weer nieuwe groei te stimuleren.

Een Tayberry stekken is in principe ook helemaal niet zo moeilijk. Snij dan in het najaar een stukje van een jonge tak af en zet het in een pot met aarde. Hou de boel natuurlijk wel vochtig en als het goed is zullen er in het voorjaar worteltjes aanzitten. Daarna kun je de plantjes eventueel wel weer verplanten/verpotten.